معنی خراب خانه - جستجوی لغت در جدول جو

خراب خانه

لغت نامه دهخدا

طرب خانه

طرب سرای، جای شادی و طرب، محل عیش و عشرت

فرهنگ فارسی عمید

ضراب خانه

جایی که در آن سکه ضرب می کنند

فرهنگ فارسی عمید

تاب خانه

خانه ای که در زمستان با بخاری گرم شود، گرم خانه، خانۀ زمستانی، تاوانه، تاوخانه، برای مثال در چنین فصل تاب خانۀ شاه / داشته طبع چار فصل نگاه (نظامی۴ - ۶۱۱)
خانه ای که دیوارهای آن آیینه کاری شده باشد، جام خانه

فرهنگ فارسی عمید

شراب خانه

میخانه، میکده، خم خانه

فرهنگ فارسی عمید

فراش خانه

جای فرّاشان، اتاق فرّاشان

فرهنگ فارسی عمید

خرمن خانه

(خِ / خَ مَ نَ / نِ)

انبار خرمن. محلی که خرمن را در آنجا جمع می کنند. خرمنگاه. صبره

لغت نامه دهخدا

قصاب خانه

(قَصْ صا نَ / نِ)

جائی که در آن گوسفندان را ذبح میکنند. (ناظم الاطباء). سلاخ خانه و مسلخ، جامعۀ قصابان. اجتماع قصابان، دکان قصاب. (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

زراق خانه

(زَرْرا نَ / نِ)

بمعنی خانه ای که باشندگان آن اهل نفاق و ریا باشند. (غیاث اللغات) (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

سراج خانه

(سَرْ را نَ / نِ)

دکان زین فروشی. (آنندراج) ، بازار زین سازی و زین فروشی

لغت نامه دهخدا

خراب خسته

(خَ خَ تَ / تِ)

مخروبه. خراب شده. (از ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

خوابخانه

(خوا / خا نَ / نِ)

خانه خواب. اطاق خواب. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

طرب خانه

(طَ رَ نَ / نِ)

طرب سرای. طرب گاه. جایگاه شادی و طرب:
روی خاکی و نم چشم مرا خوار مدار
چرخ فیروزه طربخانه ازین کهگل کرد.
حافظ.
در زوایای طرب خانه جمشید فلک
ارغنون ساز کند زهره به آهنگ سماع.
حافظ

لغت نامه دهخدا

عرب خانه

(عَ رَ خَ)

نام یکی از دهستانهای بخش درمیان، شهرستان بیرجند و محدود است از طرف شمال خاوری به دهستان مؤمن آباد از باختر به دهستان قیس آباداز شمال به دهستان گل فریز. جلگه ای و کوهستانی و معتدل و محصول غلات است، مردم آن از ایلات خوزستانند که در زمان نادرشاه به این محل کوچانده شده اند. شغل اهالی زراعت و گله داری است و صنایع دستی آنان قالیبافی. این دهستان از 19 آبادی کوچک و بزرگ تشکیل شده است و 10598 تن تقریبی نفوس دارد. قراء مهم آن دهکده سهل آباد و مختاران است. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 9)

لغت نامه دهخدا

شرابخانه

(شَ نَ / نِ)

آنجا که شراب نگه دارند. جای شراب فروشی. (فرهنگ نظام). میخانه. میکده. خم خانه. خم دان. خمکده. خمستان: فرمود هر شرابی که از شرابخانه برداشته بودند در رود جیلم ریختند. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 543). از شراب خانه احسان کأس فضل بر دست افاضل نهاد. (سندبادنامه ص 35).
شه را به شرابخانه بردند
سرمست به ساقیش سپردند.
نظامی.
ساقی ز می شرابخانه
پیش آر می چو ناردانه.
نظامی.
چه کمی درآید ای جان به شراب خانه تو
اگر از شراب وصلت ببری ز سر خمارم.
عطار.
گر می بجان دهندت بستان که پیش دانا
ز آب حیات خوشتر خاک شرابخانه.
سعدی.
زاهد اگر به حور و قصورست امیدوار
ما را شرابخانه قصورست و یار حور.
حافظ.
نخفته ام به خیالی که می پزد دل من
خمار صدشبه دارم شرابخانه کجاست ؟
حافظ.
شش قلاجوی شراب از شراب خانه خاص. (ترجمه محاسن اصفهان ص 91) ، در اصطلاح صوفیان، عالم ملکوت را گویند. (کشاف اصطلاحات الفنون) ، در اصطلاح صوفیان باطن عارف کامل که در آن باطن شوق و ذوق و عوارف الهیه بسیار باشد. (کشاف اصطلاحات الفنون)